در حال حاضر بریکت سازی به عنوان صنعتی کاربردی و مهم در حوزه فرآوری مواد معدنی، شیمیایی و فلزی شناخته می شود. این صنعت که از قدمت بالغ بر 250 سال برخوردار است، جهت تبدیل مواد ریزدانه و ناهمگن به موادی با دانه ­بندی مناسب و یکنواخت با قابلیت استفاده مجدد به کار گرفته می شود. به بیان دیگر، فلسفه وجودی صنعت بریکت سازی عبارتست از "استفاده بهینه از مواد جانبی تولید شده در صنایع مختلف و تولید  محصولی کاربردی". البته لازم به ذکر است در دهه های اخیر زمینه های کاربردی جدیدی برای صنعت بریکت سازی ایجاد گشته که عملا از این تکنولوژی جهت تولید محصولاتی با راندمان بالاتر و ارزش افزوده بزرگ­تر استفاده می ­نمایند.

استفاده بهینه از مواد جانبی تولید شده در هر صنعتی، همواره به عنوان چالشی بزرگ جهت نیل به شعار توسعه پایدار و افزایش بهره وری تولید در آن صنعت مطرح بوده است. در اکثر صنایع، در حین فرآیند تولید، همواره مقادیری مواد جانبی ایجاد می گردد که عمدتا به واسطه دانه بندی ریز، امکان استفاده مؤثر از آنها وجود ندارد. لذا این مواد که گاها از ارزش قابل توجهی نیز برخوردارند تنها به واسطه محدودیت های ابعادی، نمی توانند مانند مواد درشت دانه تر مورد استفاده قرار گیرند. این موضوع می تواند اثرات منفی بزرگی بر راندمان تولید و همچنین توجیه پذیری اقتصادی فعالیت صنایع مورد نظر به وجود آورد. در اینجاست که نقش تکنولوژی بریکت سازی نمایان شده به طوری که با کمک آن می توان استفاده مؤثر از مواد جانبی را میسّر نمود. بدین ترتیب هم مواد جانبی ارزشی معادل و گاهی بیشتر از مواد اصلی پیدا می کنند و هم از بروز مشکلات زیست محیطی پیرامون ورود این مواد به طبیعت جلوگیری خواهد شد.

از جمله صنایعی که به طور گسترده از این تکنولوژی استفاده می نمایند می توان به موارد زیر اشاره نمود:

آهن و فولاد (آهن اسفنجی، غبار واحد های احیای مستقیم و فولادسازی)
مواد معدنی (زغال سنگ، کک، دولومیت، منگنز، فروآلیاژ ها، آلومینا، آهک و ... )
مواد شیمیایی (سولفات­ ها، کربنات ­ها، کلرید ها، سیانید ها، برومید ها و ...)
کودهای شیمیایی کشاورزی
مواد شوینده و بهداشتی